Avaïka glimlacht. Trots wandelt ze naar school. Met een rugtas vol schoolspullen en een hoopvolle blik in haar ogen. Ze is niet bang meer. Deze negenjarige meid kan weer vooruitkijken. Ze is leergierig. Niet meer angstig dat klasgenootjes haar uitlachen. Ze kijkt naar de lucht en weet dat ze geaccepteerd wordt zoals ze is.
Hoe anders zag haar leven eruit, toen ze nog maar drie jaar oud was. Avaïka groeit op in een arm gezin. Ze woont met haar lieve vader, moeder oudere broertjes en zusjes in een klein huisje in het dorp Badadji in Noord-Kameroen, het armste deel van Kameroen. De straatarme bevolking heeft zwaar te kampen gewapende conflicten en vluchtelingenstromen. Er is doorlopend tekort aan voldoende eten en drinken. En zorg is maar mondjesmaat beschikbaar.
Door epilepsie geen grip op haar leven
Op een dag krijgt Avaïka hevige koorts. Ze blijkt epilepsie te hebben en krijgt elke dag meerdere aanvallen met heftige stuiptrekkingen. Haar ouders zijn wanhopig omdat ze niet weten wat er met hun dochtertje gebeurt. Langzamerhand verliezen Avaïka en haar ouders de grip op haar leven. Soms is ze minutenlang bewusteloos na een aanval, terwijl haar ouders in paniek wachten tot ze weer bijkomt.
Een vreemde in haar eigen dorp
Epilepsie is voor deze kleine gemeenschap een onbekende ziekte. Vreemde verhalen doen de ronde over haar dagelijkse aanvallen. Avaïka schaamt zich en vervreemdt steeds meer van haar vriendinnen, dorpsgenoten en haar klasgenootjes. Ze wil niet meer naar school. En haar ouders leven in onrust en angst voor de toekomst van hun dochter, die steeds meer buitengesloten raakt. Dorpsgenoten denken zelfs dat ze bezeten is.
Voorlichting en medicijnen
Haar eenzame situatie duurt maar liefst zes jaar. Tot medewerkers van de Bethlehem Stichting haar verhaal horen. Zij regelen een afspraak met een specialist en haar wanhopige ouders brengen haar naar het spreekuur. Ze vrezen het ergste. Maar als de arts hen met veel geduld uitlegt dat epilepsie een ziekte is, die met de juiste behandeling en medicijnen kan stabiliseren, durven ze het bijna niet te geloven.
Al binnen enkele weken maakt Avaïka grote stappen. Haar aanvallen verminderden en haar vertrouwen groeit. Ondertussen steken de medewerkers van de stichting veel tijd in de voorlichting en bewustwording op school. Om de terugkeer van Avaïka voor te bereiden.
Het resultaat is ontroerend en hoopgevend: Na zes jaar leven in eenzaamheid en wanhoop kan Avaïka nu weer met opgeheven hoofd naar school lopen en meedoen in het leven.
Geef meer kinderen hoop
Avaïka is een van de kinderen die dankzij de inzet van de Bethlehem Stichting, onze partner in Kameroen, weer hoop op een toekomst kregen. Vastenactie steunt dit jaar de Bethlehem Stichting bij hun belangrijke werk. Helpt u mee om meer kinderen met een beperking in Kameroen een beter leven te gunnen? Samen met u willen we in 18 dorpen meer dan 200 kinderen als Avaïka helpen met medicijnen, schoolgeld en aangepaste schoolbenodigdheden. Bovendien zorgt onze partner voor voorlichting en bewustwording op de scholen.
