Pascaline is een jonge moeder uit Bobo, in het zuidwesten van Burkina Faso. Ze komt oorspronkelijk uit Ouagadougou, de hoofdstad van Burkina Faso. Als jong meisje wordt ze verliefd op een jongen, waar ze zwanger van wordt. Hij wil niets weten van de baby. Haar ouders en broers jagen Pascaline uit huis omdat ze de familie te schande zou maken maar ze weigert het kindje weg te laten halen. Uiteindelijk vlucht ze naar Bobo, een stad 350 km ver weg, om veilig te zijn.
Christophe
In Bobo aangekomen zoekt ze naar opvang bij zusters waar ze misschien terecht kan. Zo komt ze uiteindelijk bij de opvang van de Zusters van de Goede Herder. Zij nemen haar liefdevol op, verzorgen en begeleiden haar tot aan de geboorte van haar zoontje. Omdat haar zoontje op de feestdag van Christus Koning wordt geboren (de laatste zondag in oktober) noemt Pascaline hem Christophe.
Op eigen benen
Tijdens het verblijf van Pascaline in het tehuis van de zusters volgt ze een koksopleiding zodat ze voortaan op eigen benen kan staan. Zolang ze in opleiding is, wordt Christophe opgevangen in de eigen crèche van de zusters. Daar krijgt hij goed en genoeg voedsel, inentingen en medische zorg zodat hij gezond kan opgroeien en uit de vicieuze cirkel van armoede en ellende kan ontsnappen. De zusters hebben ook de vader van Christophe overtuigd om het kindje officieel te erkennen. Dat is erg belangrijk voor Pascaline. Ook hebben de zusters met de familie van Pascaline gepraat zodat ze haar niet langer verstoten en ze veilig terug kan naar haar eigen stad. Zo doen de zusters veel meer dan alleen opvang. Ze bieden de vrouwen een veilige toekomst. Pascaline is geen uitzondering. In Burkina Faso zijn er duizenden vrouwen en meisjes als zij.
