Marine Shishaberidze komt uit Georgië. Haar drie kinderen gaan naar de kinderopvang van Caritas. Ze deed mee aan het steunprogramma voor ouders en vertelt hoe dat haar leven ten goede heeft veranderd.
“Voordat ik meedeed aan het steunprogramma voor ouders had ik het erg moeilijk. Ik ben gescheiden en kon geen werk vinden. Ik voelde me somber en was nerveus. Daardoor ontstonden er spanningen tussen mij en de kinderen, we hadden steeds vaker ruzie. De kinderen waren bang en sloten zich voor me af. Ik moest vaak huilen en zocht mijn familie en vrienden niet meer op. Alles leek hopeloos en ik kon bij niemand terecht. Omdat ik geen inkomen had, moest ik zelfs mijn kinderen een poosje naar mijn schoonfamilie sturen.
Gelukkig gaan mijn kinderen naar het kinderopvangcentrum van Caritas. Ik kan niet eens beginnen met zeggen wat een geweldige hulp we daar krijgen. De kinderen krijgen te eten, maken er hun huiswerk en doen mee met allerlei activiteiten. En dan helpen ze ons ook nog eens met kleding, eten en schoolspullen.
Ik begrijp mijn kinderen nu veel beter!
Op een dag vroeg de coördinator van het centrum of ik mee wilde doen met het steunprogramma voor ouders. Ik schreef me in voor de kookcursus en was blij dat ik ook psychologische hulp zou krijgen. Toen ik voor het eerst naar de kookles ging was ik wel zenuwachtig, maar ik had eindelijk weer een reden om de deur uit te gaan en mezelf te verzorgen. Onze lerares was heel aardig en zorgzaam. De andere moeders zaten in dezelfde situatie als ik. Al snel deelden we onze verhalen en begonnen we oplossingen met elkaar uit te wisselen. Zo raakten we bevriend. Wat me heel erg heeft geholpen zijn de groepsactiviteiten en de gesprekken met de psycholoog. We kregen belangrijke informatie over de ontwikkelingsfasen van kinderen en over de kenmerken die bij verschillende leeftijden horen. Daardoor begrijp ik het gedrag van mijn kinderen nu veel beter. Ik weet wanneer ik met ze moet praten en wat een geschikt moment is om iets uit te leggen. Daardoor is onze verstandhouding enorm verbeterd en we doen samen leuke dingen.
Trots op certificaat
Ik zal nooit vergeten hoe opgewonden ik me voelde toen we ons certificaat kregen. Het examen was spannend, professionele koks zouden onze gerechten proeven en die moesten er natuurlijk ook mooi uitzien. We zijn allemaal geslaagd! We hebben geleerd te geloven in ons eigen kunnen en ons gevoel van eigenwaarde is gegroeid. We weten nu dat we ook succesvol kunnen zijn in andere dingen. Dankzij dit project werk ik tegenwoordig als schoonmaakster en als kookhulp. Ik ben intens dankbaar dat Caritas me deze kans heeft gegeven.”
In Georgië zijn kinderen vaak slachtoffer van verwaarlozing en geweld. Met intensieve begeleiding en een korte vakopleiding krijgen ouders hun leven op de rit en kunnen ze beter voor hun kinderen zorgen.
