In de plattelandsregio Jalapa in Guatemala werkt Teresa González met beperkte middelen aan een duurzame toekomst. Ze verbouwt avocado’s op haar eigen grond, met respect voor de natuur én de gezondheid van haar gezin.
Alleenstaande moeder met een missie
Teresa (35) woont in de gemeenschap Guacamayas, in het zuidoosten van Guatemala. Ze is moeder van drie kinderen: een jongen van 12 en twee meisjes van 8 en 4. Een vast inkomen heeft ze niet. Toch heeft ze een duidelijk doel voor ogen: met de verkoop van avocado’s wil ze zelf haar brood verdienen, zónder schadelijke bestrijdingsmiddelen.
Dat is geen eenvoudige opgave in Jalapa, een van de armste regio’s van het land. Acht op de tien mensen leven er in armoede. En vrouwen zoals Teresa krijgen nauwelijks toegang tot onderwijs of een stabiele baan.
Samen werken aan duurzame verandering
Een jaar geleden sloot Teresa zich aan bij een groep van 22 families die in hun gemeenschap een biofabriek startten. In deze fabriek leerden ze natuurlijke meststoffen en gewasbescherming maken. Daarmee kunnen ze hun landbouw duurzaam en milieuvriendelijk vormgeven – een belangrijke stap in een regio waar vervuilende landbouw nog de norm is.
“Ik zei tegen mijn broer: ‘Ik ga meedoen, maar ik heb jouw hulp nodig.’ Hij steunt me financieel,” vertelt Teresa. “Wat mij aansprak was vooral het idee dat we de bodem konden beschermen tegen vervuiling door kunstmest.”
Van afvalbelt naar vruchtbare grond
Het stuk land dat Teresa samen met haar broer bezit, was lange tijd nauwelijks bruikbaar. Het lag vol afval van plastic en glas. Tijdens de workshops leerde Teresa hoe ze afval kon scheiden, recyclen en de bodem kon herstellen.
“Er stonden ooit appelbomen, maar die wilden geen vruchten meer geven omdat de grond vervuild was. Als we avocado’s wilden planten, moest de aarde eerst schoon zijn,” vertelt ze.
“We doen wat we geleerd hebben”
Teresa leerde fruitbomen snoeien en ging er direct mee aan de slag, ondanks kritische opmerkingen van haar buren. “Ze vroegen waarom ik bomen snoeide die nog klein waren. Ik zei: ik ben aan het leren. En als het niet goed gaat, dan doe ik het de volgende keer beter.”
Zeven maanden later liep er iemand langs en bewonderde het resultaat. “Hij vroeg wie dat werk had gedaan. Toen ik zei dat ik het was, geloofde hij me niet. Hij zei dat het er perfect uitzag – precies zoals het hoort.”
Samen met haar nichtjes past Teresa de technieken toe die ze leerde tijdens de trainingen. “Sommigen zeggen zelfs dat de bladvoeding goed werkt, want ik heb echt een uitstekende oogst.”
Van goede oogst naar hoopvolle toekomst
De biologische middelen die Teresa zelf leert maken, werpen hun vruchten af: ze oogst nu gezonde en volle avocado’s. Ze hoeft geen geld meer uit te geven aan kunstmest of bestrijdingsmiddelen en haar grond blijft schoon.
“Ik zie nu al het verschil: deze avocado’s zijn groter en hebben een prachtige kleur. Ik blijf hiermee doorgaan.”
