De afgelopen Vastenactie steunden we projecten die het leven van mensen met een beperking verbeterden. Een van die projecten is opleidingscentrum ‘Village of Hope’ in Sierra Leone: hier kunnen mensen een beroepsopleiding volgen en leren ze hoe ze hun eigen bedrijfje kunnen opzetten. Met steun van Vastenactie is het centrum onlangs uitgebreid. Alhajie, Jairatu en Yabom vertellen hoe de Village of Hope hun leven veranderde.
In opleidingscentrum ‘Village of Hope’ in het Kambia district kunnen mensen met een beperking opleidingen volgen die erop gericht zijn ze financieel onafhankelijk te maken. Zo kunnen ze leren zeep maken of leren ze traditionele stoffen weven en verven. Alhajie Jalloh (27) is een van de trainers. Hij heeft scoliose en weet dus hoe het is om te leven met een beperking: “Voordat ik aan het project deelnam, waren mijn inkomsten heel onregelmatig. Ik maak lokale kleding van batikstoffen, maar er waren dagen dat ik nauwelijks iets verdiende. Ik heb vaak pijn en dan is bewegen moeilijk. Ook werd ik vaak uitgescholden vanwege mijn beperking. Daardoor voelde ik me minderwaardig en moedeloos: mijn familie is financieel afhankelijk van mij, maar ik had grote moeite om mijn rol als kostwinner te vervullen.”
Oproep via radio
Toen hij op de radio hoorde dat er trainers gezocht werden voor de Village of Hope, aarzelde Alhajie geen moment en hij meldde zich aan. Dat veranderde zijn leven: “Via het project heb ik veel geleerd over het werken met stoffen en hoe ik mensen kan opleiden om zelf batikstoffen te maken. Ik heb nu de kans om anderen te helpen en ik ben zeker van een salaris aan het eind van de maand. De extra inkomsten hebben mij en mijn familie geholpen én ik heb gereedschap en materialen kunnen kopen om batikstof van hoge kwaliteit te produceren.” Niet alleen in financieel opzicht ziet het leven van Alhajie er nu anders uit: “Ik heb veel nieuwe vrienden gemaakt en heb ook meer over mijn handicap geleerd en hoe ik er beter mee kan leven. Mensen in mijn gemeenschap zien de verandering en ik merk dat ze meer respect voor mij en mijn handicap hebben,” vertelt hij enthousiast.
Succesvolle zakenvrouw
De 33-jarige weduwe Jairatu Jalloh volgt het batikprogramma bij Village of Hope. Voorheen kwam ze nauwelijks het huis uit omdat ze zich schaamde voor haar beperking en omdat het lopen met krukken haar pijn deed. Ze deed wat klusjes voor haar broer bij wie zij en haar drie kinderen wonen, maar de dagen duurden lang en ze voelde zich nutteloos: “Sinds ik de trainingen volg, is er een wereld voor mij opengegaan. Ik ontdekte dat ik niet de enige met een beperking ben en het contact en de steun van mijn klasgenoten en het centrum geven me zelfvertrouwen.” Er is niet alleen aandacht voor batikken en geld verdienen : “Ik leer ook hoe ik door oefeningen te doen soepeler blijf en zo beter met mijn beperking kan omgaan.” Ze heeft grote plannen: “Als de training is afgelopen, ga ik met het maken en verkopen van batikkleding mijn geld verdienen en word ik een succesvolle zakenvrouw,” straalt ze.
Hoop en eigenwaarde
Yabom Kamara (28) leert zeep te maken én ze leert lezen en schrijven: “Voorheen voelde ik me hopeloos en minderwaardig. Iedereen om mij heen kon voor zichzelf zorgen, maar door mijn handicap was ik afhankelijk van giften en bedelen.” De steun uit het centrum betekenen veel voor haar vertelt ze: “Het vooruitzicht om met wat ik geleerd heb voor mezelf en mijn kinderen te kunnen zorgen en onafhankelijker te zijn van mijn familie, geeft mij hoop en eigenwaarde.”
